تبادل لینک هوشمند 
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
علی 
سه شنبه سی و یکم خرداد 1390
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «پایان‌نامه» در گفت وگویی درباره مراحل تولید و اکران این فیلم پرحاشیه ناگفته‌های بسیاری را طرح کرده‌است.
بدقولی‌های بازنویس فیلمنامه، شکایت از یکی از بازیگران، دردسرهای یک شایعه و مواردی از این دست بخش‌های جالب و خواندنی تازه‌ترین گفت‌وگوی روح‌الله شمقدری درباره فیلم «پایان نامه» است. فیلمی که هم در پورسه ساخت با حاشیه‌های بسیاری همراه بود و هم در بازه اکران حرف و حدیث‌هایی را به دنبال داشت. فیلم همچنان روی پرده سینماهاست و همچنان فروش راضی کننده‌ای ندارد اما تهیه‌کننده و کارگردان مصرند که این ناکامی را بردوش حاشیه‌ها بیاندازند. حاشیه‌هایی که اگر از دایره انصاف خارج نشویم بی‌تأثیر در شرایط فعلی فیلم نیستند اما همه بار عدم استقبال مخاطبان را هم نمی‌توان بر دوش آن انداخت.
درباره دستمزد عوامل
شمقدری در این گفت‌وگو در خصوص دستمزدهای عوامل فیلم گفت: قطعا همه عواملی كه در پروژه سینمایی فعالیت می‌كنند، دستمزد می‌گیرند. تقریبا كسی نداریم كه كار كند و دستمزد نگیرد. همان فردی را هم كه می‌گویند دستمزد نمی‌گیرد، این طور نیست. دستمزد میگیرد اما رقم آن قابل توجه نیست. آقای كلاهداری هم رقمی در حد عرف گرفتند؛ نه كم، نه خیلی زیاد. وی در ادامه نشست اظهار داشت: در ادامه مسیر، فیلمنامه كه دارای ضعف بود، باید اصلاح می‌شد. یك سری از نكات به مسائل امنیتی برمی‌گشت و بخشی از آن هم به ساختار و ویژگی‌های بصری داستان و دیالوگ نویسی مربوط بود. با توجه به اینكه فیلمنامهنویس كار اولش بود، ما در مراحل اول اشكالات اساسی كه به فیلمنامه وارد بود مشخص كردیم و قرار شد این‌ها اصلاح شوند. این مرحله 3- 4 بار اتفاق افتاد. در نهایت به فیلمنامهای رسیدیم كه 80 درصد مشكلات آن حل شده بود. در سینمای ایران فیلمنامهای كه به این مرحله برسد، فیلمنامه قابل قبولی است.
بدقولی مهدی سجاده‌چی
شمقدری افزود: با توجه به حساسیت مجموعه و مشخصاً من روی فیلمنامه، این هم راضی‌كننده نبود. اما با این حال پیش‌تولید را شروع كردیم، به جهت اینكه خیلی احساس نیاز می‌شد این اتفاق در سینمای ایران بیفتد. آن زمان از اتفاقات سال 88 بیش از یك سال گذشته بود و هیچكس در حوزه فرهنگ كاری نكرده بود و بعضا تحلیل‌هایی شنیده می‌شد كه دیگر نیازی نیست درباره ماجرای تمامشده صحبت كنیم. این تهیهكننده ادامه داد: در نهایت پیش‌تولید را شروع كردیم و در كنار آن طرح‌ریزی كردیم نقاط ضعف فیلمنامه گرفته شود. قرار شد در بازنویسی كلیت فیلمنامه تغییر نكند ولی اشكالات كار گرفته شود. در همین راستا با آقای «مهدی سجاده‌چی» قرارداد بستیم كه بازنویسی فیلمنامه را انجام دهند. پیش‌قسط هم دریافت كردند و توافق شد در بازه زمانی دوهفته‌ای، بازنویسی انجام شود. ایشان كار را شروع كرد و بعد از دو هفته امروز و فردا كرد. نهایتا رسید به دو روز قبل از كلید خوردن كار كه ایشان با فشار ما به دفتر آمد و گفت كار تمام است. زمان روخوانی فیلمنامه، شروع به خواندن كرد. اولا اینكه فیلمنامه چیز دیگری شده بود كه نمی‌خواهم بگویم بد شده بود یا خوب؛ اما فیلمی كه پیش‌تولید آن با نگاه خاصی شروع شده بود و قرار بود در بازنویسی فقط اشكالات آن برطرف شود، نمی‌تواند با فیلمنامه جدیدی ادامه دهد. در ثانی صفحه دهم فیلمنامه كه رسید، ایشان گذاشت كنار و گفت: بقیه فیلمنامه هم كاری ندارد، می‌نویسم.
قرار شد در بازنویسی كلیت فیلمنامه تغییر نكند ولی اشكالات كار گرفته شود. در همین راستا با آقای «مهدی سجاده‌چی» قرارداد بستیم كه بازنویسی فیلمنامه را انجام دهند. پیش‌قسط هم دریافت كردند و توافق شد در بازه زمانی دوهفته‌ای، بازنویسی انجام شود
هیچ تهیه‌كننده‌ای رغبت نمی‌كرد پشت كار قرار بگیرد
روح‌الله شمقدری در ادامه این نشست گفت: در پیش‌تولید هم دچار اتفاقات و حاشیه‌های زیادی بودیم. ذهنیتی كه از «پایان‌نامه» در اذهان بخشی از اهالی سینما وجود داشت، مصاحبه‌ای بود كه آقای كلاهداری اوایل سال 89 انجام داده و گفته بودند: «صریح‌ترین فیلم سیاسی درباره انتخاب را می‌سازم». این مصاحبه زمانی بود كه من آقای كلاهداری را اصلا نمی‌شناختم، حتی این مصاحبه را هم ندیده بودم. به هر ترتیب این مصاحبه یك پیشینه ذهنی برای پایان‌نامه به وجود آورد. همین كفایت می‌كرد كه جریانی شكل بگیرد كه پایان‌نامه اصلا تولید نشود. به این علت هیچ تهیه‌كننده‌ای رغبت نمی‌كرد پشت كار قرار بگیرد. در نهایت مجموعه‌ای نامرئی برای زدن «پایان‌نامه» شكل گرفت تا این فیلم تولید نشود. در بعضی دفاتر می‌گفتند سر فلان فیلم نروید و حتی بعضی از بازیگران كه فیلمنامه را می‌خواندند و به جهت درام فیلمنامه و حوادث پیچ در پیچ آن از كار خوش‌شان می‌آمد، وقتی از دفتر بیرون می‌رفتند، جواب تلفن هم نمی‌دادند. تعداد این افراد آن‌قدر زیاد است كه نام خیلی از آن‌ها یادم هم نیست. تعدادی از آن‌ها هم وارد فاز تقابلی شدند. یعنی دست به دست هم دادند و گفتند: یك فیلمنامهای این‌چنین هست و نباید بگذاریم این اتفاق بیفتد.
خسارت 30درصدی یک شایعه
شمقدری ادامه داد: خانم بهاره افشاری، خانم لیلا اوتادی و آقای امیر آقایی جزو اولین افرادی بودند كه قرارداد بستند و رفته رفته تركیب بازیگران اصلی مشخص شد. علی‌رغم فشارهایی كه بر بازیگران از طریق پیامك و تهدید و... وارد می‌شد، به مرحله كلید زدن رسیدم. چند روز مانده به كار، فشارها به شدت زیاد شد. می‌دانم به خانم افشاری فشارهای زیادی وارد شد و حتی بحث به تهدید خانواده هم رسید. یكی از كسانی كه در آخرین روزها دچار تردید شد و با این حرف‌ها كه خودم و مادرم را تهدید كردند، تصمیم گرفت از حضور در كار كنار بكشد، آقای آقایی بود.
یكی از كسانی كه در آخرین روزها دچار تردید شد و با این حرف‌ها كه خودم و مادرم را تهدید كردند، تصمیم گرفت از حضور در كار كنار بكشد، امیر آقایی بود
شكایت از امیر آقایی
روح‌الله شمقدری ادامه داد: فشار روانی شدیدی بر تیم اجرایی پروژه وجود داشت. در آن زمان دو بازیگر اصلی فیلم و لوكیشن وزارت اطلاعات را هم از دست دادیم. در مورد خانم اوتادی ناچار به هم‌دردی بودیم، چون احساس می‌كردیم چه فشار شدیدی بر ایشان آمده است. خانم اوتادی هرچند جلوی دوربین نیامد، ولی قرارداد داشت و پیش‌قسط كار را هم دریافت كرده بود و البته تا این لحظه هم پس نداده است. وی در خصوص برخورد با افرادی مثل امیر آقایی كه با وجود قرارداد، از حضور در فیلم كنار كشیدند، گفت: در آن زمان فرصتی برای برخورد نداشتیم اما طبق قراردادی كه داشتیم شكایت كردیم كه ماجرا پیگیری شود ولی تا به حال هیچ خروجی نداشته است. ما این موضوع را تا انتها پیگیری می‌كنیم، چرا كه معتقدیم این اتفاق، عرف سینما را به هم ریخت.
برای مخاطب جهانی جذابیت ندارد
در ادامه شمقدری در مورد حواشی اكران اظهار داشت: ما به دنبال پخش‌كننده بودیم و آن را پیگیری می‌كردیم اما جنس و نوع برخورد به شكلی بود كه همه می‌گفتند این فیلم 30 میلیون تومان بیشتر نمی‌فروشد و به زودی اكران آن خاتمه می‌یابد. این حرف را كاملاً جدی زدند و اصلاً شوخی نداشتند. این تهیهكننده ادامه داد: در این میان نكته مهم این بود كه ما اهرم‌هایی می‌خواستیم كه معمولی نبوده و افق تازه‌ای را در سینما رقم بزند و یك كار روتین انجام نشود. وی در پاسخ به این سوال كه: «آیا به فكر اكران پایان‌نامه در جشنواره‌های خارجی و كشورهای همسایه هستید یا خیر؟»، بیان داشت: به طور جدی به فكر اكران جهانی فیلم نیستیم؛ چرا كه حقیقتاً احساس می‌كنیم كه فیلم از نظر محتوا برای مخاطب خارجی جذابیت ندارد.
فرآوری: امید صبوری
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع: خبرگزاری فارس
نظرات شما عزیزان: